LECZENIE NADPOTLIWOŚCI TOKSYNĄ BOTULINOWĄ

LECZENIE NADPOTLIWOŚCI TOKSYNĄ BOTULINOWĄ

Mechanizm działania

Po wstrzyknięciu do skóry niewielkiej dawki toksyny botulinowej typu A – uzyskiwanej z bakterii Clostridium botulinum, dochodzi do zablokowania działania nerwów, które zaopatrują gruczoły wydzielania zewnętrznego. Co za tym idzie, procedura zapobiega wydzielaniu przez nie potu. Blokada zakończeń nerwowych utrzymuje się przez okres od 6 do 12 miesięcy, po których powstają nowe zakończenia nerwowe, zastępujące te wcześniej zablokowane. To oznacza, że efekt leczenia utrzymuje się przez kilka miesięcy, ale nie jest stały i w końcu zanika. Botoks jest obecnie najszerzej stosowaną i polecaną metodą walki z nadpotliwością. Wg statystyk 80% leczonych reaguje na nią dobrze, są jednak osoby, u których po wykonaniu zabiegu nie ma efektu lub efekt ten jest niezadowalający. Dzieje się tak u 20% pacjentów.

Przebieg zabiegu

Przed rozpoczęciem zabiegu należy dokładnie określić pole nadmiernej potliwości, na którym specjalista będzie pracował. Najczęściej miejsca wymagające wstrzyknięcia botuliny pokrywają się w sposób widoczny kropelkami potu. Jednak niekiedy dokładne zidentyfikowanie tego pola jest trudne. W tym celu stosuje się tzw. test jodowo-skrobiowy (test Minora). Polega on na posmarowaniu danego miejsca jodyną, a następnie posypaniu skrobią ziemniaczaną. Poszukiwane obszary po kilku – kilkunastu sekundach czernieją. Znalezione miejsca nadmiernej potliwości dzieli się na kwadraty 1.5 x 1.5 cm przy pomocy roztworu np. fioletu gencjany.

Zabieg polega na podaniu płytko śródskórnie do każdego kwadratu małej ilości toksyny botulinowej. Dla większości ludzi jest zabieg jest prawie bezbolesny, ale osoby wrażliwe mogą zostać znieczulone. Z reguły zabieg wykonywany na rękach i stopach wymaga znieczulenia. Sam zabieg trwa kilka-kilkanaście minut i można po nim wrócić do codziennych zajęć. Efekt jest widoczny po kilku – kilkunastu dniach, a trwa kilka miesięcy, utrzymuje się nawet do roku (pachy). Potem wymaga powtórzenia.